UTANIYORUM

...... orduevinin yanında çocuk parkı var.Çocuklarımla orada oynuyoruz,eğleniyoruz.Kapıda görevli erler var; kimisi nöbet tutuyor,kimisi de gireni çıkanı kontrol ediyor.O akşam sanıyorum bir düğün var orduevinde.Kapıdaki görevli düğüne geldikleri belli insanlara, saat 19.00 da içeri almaya başlayacağız türünden bir açıklama yapıyor,şu banklarda oturup bekleyebilirsiniz diye çocuk parkının yan tarafındaki bankları gösteriyor.Buraya kadar canımı sıkan bir durum yok.Saat 19.00 gibi olmaya yakın, davetliler içeri alınmaya başlanıyor.Bir hareketlenme oluyor,davetli kadınlarda.Başında örtüsü olanlar(başörtüsü olanlar) örtülerine ayar vermeye başlıyorlar.Alttan bağla,yandan çöz,sağa çevir,sola çevir vs.Bu hengame geçtikten sonra dışarıda altmış yaşlarında bir teyze kalıyor.Bakıyorum başörtüsüne(hani şu istenmeyen bağlanış şekli ile mi bağlamış diye-ne haddimeyse-) bir tuhaflık göremiyorum.Sonuçta altmış yaşlarında bir teyze ve başını bağlamış o kadar.Araya birileri giriyor; teyzeyi içeri alsınlar kaabilinden; ı-ıh,yok. Kırkiki yaşlarında bir görevli(herhalde bir astsubaydır-bilmiyorum-) "Kırkiki yaşından sonra laf mı işittiriceksiniz bana,alamam,kusura bakmayın". Teyze, öyle mahzun,kapıda dikili tek başına kaldı.Öylece duruyor,cüzzamlı gibi, dışarıda bırakılmışlık,reddedilmişlik,yok sayılmışlıkla.UTANIYORUM.Sonradan takım elbiseli biri içeriden dışarı çıkıyor,dışarıda bekleyen teyzeye bir şeyler söylüyor,teyze, kapıdaki bir başka davetliye "......ye selam söylersin" diyerek dışarı çıkmış olan o takım elbiseli beyle,orduevinden uzaklaşıyor,boynu bükük şekilde,davete icap edememenin hüsranlığı ile.YAZIK.
...ve bu yazıyı yazarken aklıma, son şehitler geliyor,son cenaze törenleri. Gözüme takılan şey şu;çoğu şehidin annesi,bacısı,o kapıdan çevrilen teyze gibi başı örtülü.BİR KEZ DAHA YAZIK DİYORUM.UTANIYORUM...!