O akşam, onlara çocuk hikayeleri değil de, Dostoyevski'nin başladığım bir romanından okuyayım istedim.Evde başlamıştık okumaya, bu kadar ilgilerini çekeceğini tahmin etmemiştim. Dolaşmaya çıktık,hep birlikte ve kitabı da yanıma alayım,bir yerde otururuz ve okurum onlara diye düşündüm.Eğleniriz diyordum :) .Akşam,ışıklı bir bankın üzerine tünedik.Yedi-sekiz sayfa daha ileri gittik.Sürekli kitapla ilgili bir şeyler soruyorlardı,onlar sordukça ilgilerinin yoğunluğu ile ben devam ediyordum okumaya.Taa ki; sıkıldıklarını beyan ettiklerine kadar...:))Yaşları şu an 5,5 .Bu kadarı bile hoş.okuma-yazmayı öğrendiler.Şimdi de arapçayı okumayı öğreniyorlar...Sevilesi veletler...Allah kimseye çocuklarının acısını yaşatmasın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder