16 Aralık 2009 Çarşamba

BEN!

ilkokulda sınıf birincisiydim...
ilk iki senemde osman öğretmenim vardı,iyi öğretmendi.bir kere kendisinden dayak yemişliğim oldu.niye mi?ayhan isminde bir arkadaşımı dövmüştüm,dedesi şikayete geldi,okula.benim ayhanı dövdüğüm gün,öğretmen izinliydi.onun yokluğunda bir çocukluk kavgası yapmıştım ve ben dövmüştüm işte.akşam eve geldiğimde,rahmetli amcam,kimdir,nedir,nerede otururlar bunlar,gidip babasını döveyim ben de,diye tutturdu,zor zaptettiler.
sonraları mutaasım öğretmen diye bir öğretmen geldi.kendine hayrı olmayan birisi diyeyim.sonra sol kuşaktan ekrem öğretmen,o da ayrı bir hikaye...o da beynimizi yıkamaya çalışırdı,biz o yaşlardayken.emek,trabzonspor filan.trabzonspor anadolu takımı,ezilenlerin takımı filan diye takım üzerinden siyaset yapardı.son sınıfta kezban öğretmenim oldu.o da iyi bir öğretmendi.ilkokul böyle geçti.
okuldan hatırladıklarım,daha ilk gün bir kaç okul malzemem çalınmıştı.okulun bahçesinde sıraya girip,andımızı okuduğumuzu hatırlıyorum.arka bahçesinde koşturmamızı,bir de okulun 3 parmak kadar genişliği olan demir korkulukları üzerinde yürüdüğümü,iki kardeş vardı,birinin adı nevzat,diğerinin de erdoğandı galiba...onlarla okul dışında tek başına kavga ettiğimi :). kavgayı seviyordum,çocukken.başkaca hatırladığım,isimler;gülten azem,bir başka erdoğan,atilla dereli,mihriban soyyiğit,reyhan,hatice,ali kocatepe(yok şarkıcı olan değil),veysel doğan,faruk karabacak,haluk torun...
okul müdürü,halukun babasıydı.sertti,sevmediğim terbiye yöntemleri vardı.
sonra babam(rahmetli),beni ihlye vermek istediğini söyledi,istersem gitmeyebilirdim.hatta istediğim zaman,beni normal ortaokula vereceğini de söyledi.babamı dinledim.o zaman ihllere imtihanla giriliyordu.ben 220 kişi içinden 19.olarak okulu kazandım.numaram 59 oldu.ilkokuldaki numaram da 85 ti.okulu sevmiştim,güzel insanlar,güzel abiler vardı.abiler deyince ilk aklıma gelen neslibey abi; şimdi bağcılar merkez cami imamı.aziz abi,erzurumda doktormuş.arkadaşlarıma gelince ismail topal(şu an o da doktor),ahmet siyami gürbüz(nerede bilmiyorum),ahmet aksu(kendi şirketleri varmış),hasan öztürk,numan çetinkaya,ali gel,cevdet külekçi,erol dönmez,

4 yorum:

Adsız dedi ki...

bende h...h hakkında hatırladığımı anlatayım buraya))..konusu ne idi sorma tam olarak hatırlayamıyorum şu anda, fakaat bir kompozisyon ödevi idi..bizlerden istenen de güzel birşeyler olması,öyle kafadan sallama değil hani..bir zamanda tanıdılar.1 hafta zannedersem..en fazla iki yaprak yazılı dosyalar verildi.okunmuş,hoca birinciyi açıklayak,teneffüs arası haber yollamış..biraz da şaşırmış yazının güzelliğinden dolayı.. birinci kendisini tahmin etsin bakalım demiş..tabi o ben olabilirmiyim acaba çokta güzel yazmışım keşke bu kadarda güzel yazmasaydım bi daha aynı güzellikte yazamayabilirim diye düşünmedik değil koca sınıf olarak..fakat biri vardı ki kendinden gayet emin..oda sen...bana dedin birinci benim..ve hakikatende sendin..hoca gurur ile seni bize takdim etti.şimdi okudum yazılarının bazılarını.hep güzel hepsi güzel....demekki tam isabet hedef 12..bende böyle güzel biri ile arkadaşlık etmenin gurunu yeniden yaşadım...A.S.gürbüz

chyrkyn dedi ki...

siyami! ne kadar mutlu olduğumu bilemezsin.herkese ulaşabileceğimi varsayardım,sana ise zor diye düşünürdüm.kaç sene geçti görüşmemiz üzerinden...
birlikte,ama birbirimizden bağımsız ihlden yollarımızı ayırdık.ben kendimce yazık ettiğime inandım,kendime.seni bilmiyorum.ben bu ödev hikayesini hatırlayamasam da,demek ki;yaşamışız böyle bir şey de.bir tek "birinci benim" kısmını okurken öyle bir hatırlar gibi oldum,o kadar...:).bu blogu nasıl bulduğunu da merak etmiyorum desem yalan olur,sahi nasıl buldun? sevgili eski(meyen) arkadaşım.

chyrkyn dedi ki...

harbiden duygulandım siyami,bilesin...

cevdet dedi ki...

Vay be ne desem az gelir, ben kimseyi bulamazken sizler bir birinizi bulmussunuz bu ne mutluluk,Ben Cevdet Kulekci hani en cok dayak yiyen,Ne olursunuz beni bulun.Hayrullah karabacak ta benim numaralarim var ondan bana ulasirsaniz sevinirim,Canim sinif arkadaslarim.