BEN!

bir üst sınıfa ökk ile geçtikten sonra,düştüğüm bölüm edebiyat oldu.ben edebiyat istemiyordum.o ara öğretmen olan bir yakınım,meslek liseleri imtihanına girmem için bana haber gönderdi.ben de imtihana girdim ve ticaret lisesini kazandığım haberini gönderince,edebiyat bölümüne düşmenin ezikliğini ticaret lisesine geçerek atlattım :) .sevimli bir okuldu.yeni arkadaşlar,yeni öğretmenler hayatıma girmeye başladı.ingilizce öğretmenim asuman hanım,fizik öğretmenim filiz hanım,coğrafya öğretmenim lemis hanım,tarih öğretmenim güler hanım,matematik öğretmenim mustafa bey,muhasebe öğretmenim ayhan bey...değer verdiğim öğretmenlerdi.kamil (bey bile diyemiyorum) , değer vermediğim,hatta öğretmen bile sayamadığım bir şahsiyet.aklıma hızlıca gelenler bunlar...

öğrencilerden ise,aytaç güner(mali müşavir şu an),ümit mehmet güven(gümrük komisyoncusu),mehtap günaydın,neşe çelebi,sertaç,serdar arseven(gazeteci-vakit),saadet kızılkan,çiğdem benhesavi,füsun,ahmet tosun(koçların mali müşaviri),fikri(muhasebeci),cengiz şirin(mali müşavir),ramazan kuzu,kamil,ayla kurman,suziye...

bunlarda öğrencilerden aklıma gelenler...

matematik öğretmenimiz mustafa bey,okuldan ayrılacaktı,tayini çıkmıştı.ben de sınıf başkanıydım o ara...mustafa hoca,sert ama adam gibi adamdı.duygusal bir konuşma yaptı,hangi şartlarda öğrenim gördüğünü,siyasi olarak hangi süreçlerden geçtiklerini anlattı,gözlerinin yaşlandığını farkettik.konuşmasının sonuna geldiğinde,en ön sıraya yanaştı ve hoşçakalın kıvamında son cümlesini kullandığında o ana kadar o konuşurken,göz,el,kol hareketleriyle sınıfı ettiğim organizasyonla "şimdi"dercesine yaptığım hareketle sınıfı asker gibi, aynı anda, zıpkın gibi saygı göstergesi olarak ayağa diktiğimi hatırlıyorum; bir kez daha duygulandı.bize hep sert yanını gösteren hocamız,duygu seli içinde yüzmeye başladı.biz kendimizle gurur duyduk,saygıyı hakedene olması gerektiği gibi göstermiştik.o da gerçek öğretmen olduğunu dibine kadar hissetmişti.nerdesin bilmiyorum hocam;yaşıyorsan kulakların çınlasın,vefat ettiysen Allah rahmet eylesin.

ingilizce hocamız asuman hanım; ablam :)) .ingilizcem ortaokuldan beri iyiydi.ortaokul bilgimle liseyi bitirdim diyebilirim.çünkü,genelde ortaokullarda ingilizce ve matematik dersleri boş geçerdi.o nedenle öğretmen ortaokul bilgilerini öğrencilere aktarırdı,ben de o derslerde eğlenirdim:) ,asuman hocam beni severdi ama,bazen zıvanadan çıkarırdım herhalde...özledim o yılları...