15 Eylül 2008 Pazartesi

yar...

"Yar!" ne hoş bir kelime. Tam karşılığını bulduğunda...
"Yar!" dediğinde, ve karşıdan ses aldığında,ne güzel bir duygu yaşatır adama, ya da kadına.
Yar, en güzel zamanlarını paylaştığın,en acı günlerinde yarenlik edebildiğin olabildiğinde,çook şey ifade eder. Bu kelime de değerini bulamayanlardan,yazık!
İçi doldurulamamış bir yar deyişin hiç mi hiç anlamı yoktur.Yarin, bu sesi duyduğunda,sımsıkı sarabilmeli seni. O an, en kötü anın ya da en mutlu anın olsa da.
Hala sesleniyorum; "Yar!" "Yar!" "Yar!" diye...
Her seslenişte daha da yarıldığını hissediyor insan!

Hiç yorum yok: